ความ้เมตตา

ความเมตตา – เสรีภาพที่แท้จริง


ในช่วงต้นๆ ของศตวรรษที่ 19 ยังมีชาวไร่คนหนึ่งที่เกิดความรู้สึกสงสารเด็กหญิงคนหนึ่งที่ถูกนำมาขายเป็นทาสในตลาดค้าทาส เด็กหญิงคนนี้เอาแต่ร้องไห้อยู่ตลอดเวลา แน่นอนเธอคงไม่มีความสุขเลยที่ต้องถูกกระทำเช่นนี้ ด้วยความสงสารอย่างจับใจ ชาวไร่ผู้นี้จึงได้ขอซื้อเธอด้วยราคาที่สูงมากแล้วเขาก็หายตัวไปจากฝูงชนที่นั้น
เมื่อนายค้าทาสได้รับเงินค่าตัวแล้วจึงได้มาหาเจ้าหน้าที่เพื่อจะได้ปล่อยตัวทาสที่ถูกซื้อไปนั้น เด็กหญิงคนนี้ต้องแปลกใจอย่างมากทีเดียวเพราะชาวไร่ผู้มีใจเมตตาได้เขียนแต่เพียงว่า “ ให้เป็นอิสระ ” โดยไม่ต้องการตัวเธอไปทำงานเลย เธอยืนนิ่งพูดอะไรไม่ออก ในขณะที่ทาสคนอื่นๆที่มีผู้ซื้อตัวไป กลับถูกฉุดกระชากลากถูไปตามพื้นเพื่อไปรับใช้เจ้าของรายใหม่นั้นๆ ระหว่างภาพอันน่าหดหู่ใจนั้น เด็กหญิงผู้นี้ก้มลงไปยังแทบเท้าของเจ้าหน้าที่และร้องเรียนว่า “ท่าเจ้าขา ใครคือผู้ที่ซื้อหนู หนูต้องการพบเขา เขาให้อิสรภาพแก่หนู” แล้วเธอก็กล่าวต่อไปว่า...
คำถาม
1. เธอกล่าวอะไรต่อไปอีก
2. เรื่องนี้ให้บทสอนอะไร
ตอบ
1. “หนูจะต้องรับใช้เขาไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่”
2. ความเมตตาที่ชาวไร่ได้ให้แก่เด็กหญิงผู้นี้ทำให้เธอปรารถนาที่จะเป็นทาสของเขาไปจนตลอดชีวิต ความรักช่วยขจัดสันดานดิบมากกว่าการบังคับและขู่เข็ญใดๆ